Hoe gaat het nu?

Veel mensen vragen ons dit. 

Voor de meesten mensen is het, net als voor ons, zoeken naar een antwoord. We zijn blij dat Tiago zo goed terug gekomen is, zeker als je dat afzet tegen de dingen die in een paar dagen tijd zijn leven op de kop zetten, maar nu alles wat tot rust komt, zien we heel goed dat we er nog lang niet zijn. 

Tiago is moe en mat, ook al breekt met regelmaat - Goddank - ook zijn stralende lach door. Er zijn ook drukke dagen, dat hij met name de begeleiding op de wasserij en op de groep uitdaagt om hem nog wat gerichter aandacht en zorg te geven. 

Tiago is ontzettend bezig met wat er gebeurd is in het ziekenhuis. Het is zoeken en tot nu toe zijn we er nog niet echt in geslaagd, hoe we hem bij dat onderwerp weg kunnen krijgen, zodat hij wat meer in het heden, het hier en nu komt te staan.

Ik merk zelf dat ik hem graag wat vaker thuis heb. We hebben zijn slaapkamer in ere hersteld. Tiago komt graag thuis en als het gaat om zijn behoefte aan aandacht en nabijheid, dan levert die grote keuken waar we bijna de hele dag met regelmaat te vinden zijn, hem veiligheid. 

Het gezichtsvermogen van Tiago lijkt toch ook meer op te spelen. De televisie boeit hem duidelijk minder. Bij te weinig licht wordt hij onzeker bij het lopen. En die kleine Lady die hier rond huppelt, moet ook niet teveel in zijn omgeving zijn, want hij zou over haar kunnen struikelen.

We blijven jullie liefde en betrokkenheid  bij Tiago enorm waarderen en Tiago zelf ook!